πανδαημοσύνη

η

παντογνωσία, παγγνωσία, γνώση τών πάντων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -δαημοσύνη (< -δαήμων < δαήμων «γνώστης»), πρβλ. αδαημοσύνη. Η λ. μαρτυρείται από το 1850 στον Π. Αργυρόπουλο].